الكترود اصلي از نوع ميله به فاصله 30 تا 50 سانتيمتر از پايه در زمين طبيعي و داخل چاله ای به عمق 70سانتيمتر كوبيده ميشود. در صورتي كه مقاومت مطلوب تامين نگردد، الكترود كمكي اول به فاصله 3 متر ازالكترود اصلي، الكترود كمكي دوم نيز با فاصله 3 متر از الكترود اصلي ولي با زاويه 45 درجه نسبت به راستای الكترود كمكي اول، نصب شده و به همين ترتيب بر تعداد الكترودها تا رسيدن به مقاومت مطلوب افزوده ميشود (اتصال ستاره يا موازی). در صورت وجود موانع ميتوان الكترودهای كمكي را در امتداد يک خط به هم سری نمود. فاصله الكترودها از همديگر حتي الامكان از 2.5 متر كمتر نشود. حلقه هم پتانسيل كننده و هر الكترود كمكي بصورت مجزا با سيم مسي نمره 25 به الكترود اصلي متصل گردد (الكترودهای سری با يک سيم به هم وصل ميشوند)، هادی اتصال زمين نيز به همين الكترود متصل گردد. محل اتصالات بايستي با پوشش مناسب عايقكاری گردد.
در زمينهای سخت و سنگلاخي كه مقاومت مخصوص زمين بالاست و امكان كوبيدن ميله فراهم نيست ميتوان در محل نصب الكترود، سوراخي توسط تجهيزات حفاری ايجاد و ميله را در آن كار گذاشته و سپس با موادمناسب كاهنده مقاومت (Back Fill) حفره را تا بالا پر نمود، همچنين جهت كاهش سطح مقاومت بهتر است اطراف سيمهای رابط الكترودها در داخل كانال نيز با مواد كاهنده مقاومت پوشيده شود. در صورتي كه كارگذاشتن ميله يا هر نوع الكترود ديگر در عمق زمين امكان پذير نباشد، ميتوان از همان سيمهای رابط به عنوان الكترود سيمي استفاده كرد و آن را در عمقي بين 50 تا 80 سانتيميتر زير زمين خوابانيد.
موثرترين روش، خواباندن سيم در يک خط مستقيم به طول 30 متر مي باشد. در صورت محدوديت فضا ميتوان از چند سيم با شبكه ای بصورت شاخه ای (پنجه كلاغي) و يا بصورت شبكه شطرنجي (مش) استفاده كرد.
در هرصورت جهت كاهش سطح مقاومت، بهتر است اطراف سيمها در داخل كانال با مواد كاهنده مقاومت پوشيده شود. پس از سفت شدن مواد ، بقيه كانال با خاک رس پر شود.در مواردی كه به لايه سنگي برخورد شود و خطر سرقت تجهيزات متصور نباشد عمق دفن ممكن است كمتر از 0.45 متر انتخاب شود
